Տարիներ շարունակ մարդիկ հարցրել են Սատանայի Եկեղեցու ներկայացուցիչներին. «Լավ, ձեր փիլիսոփայությունը հիմնված է մարդկային բնազդներին ենթարկվելու վրա, բայց դուք ունե՞ք, ինչպես մյուս կրոնները, մեղքի հասկացություն»: Մեր պատասխանն անփոփոխ բացասական էր: Բայց ժամանակն է դա փոխել: Վերջին ավելի, քան քսան տարիների ընթացքում մենք անընդհատ աճում էինք ու հայտնաբերեցինք, որ ավելի պարզ նպատակներ և ուղղություններ պետք է սահմանվեն ոչ միայն այն բաների համար, որոնց մենք ձգտում ենք, այլ նաև այն բաների, որոնցից մենք ձգտում ենք խուսափել, ինչի հետ համաձայն չենք: Սատանիզմի և այլ կրոնների միջև տարբերությունը նրանում է, որ այլ կրոնները մեղքեր են հորինում, որոնցից հնարավոր չի խուսափել, իսկ մենք համարում ենք, որ որոշ ջանքեր գործադրելու դեպքում մարդիկ կարող են չանել այն ամենն, ինչ մենք դիտարկում ենք որպես մեղքեր:
Հիմարություն: Գլխավորում է սատանայական մեղքերի ցուցակը: Սատանիզմի գլխավոր մեղքը: Ցավոք, հիմարությունը ցավային զգացողություններ չի առաջացնում: Տգիտությունն այլ բան է, բայց մեր հասարակությունը մեծ մասամբ ծաղկում է հիմարության շնորհիվ: Այն հենվում է մարդկանց վրա, որոնք կհամաձայնեն ամեն ինչի հետ, ինչ իրենց կասեն: Զանգվածային լրատվության միջոցները հիմարությունը զարգացնում են որպես դիրքորոշում, որը ոչ միայն ընդունելի, այլ նաև գովելի է: Սատանիստը պետք է սովորի ճանաչել այդ հնարքներն ու թույլ չտա ինքն իրեն հիմար լինել:
Հավակնոտություն: Դատարկ «ձև բռնելը», հավանաբար մեղքերից ամենազայրացնողը: Այն մարմնավորող մարդը չի կիրառում Փոքր մոգության հիմնական կանոնները: Ներկայումս հիմարությունն ու հավակնոտությունը դրամաշրջանառության շարժիչ ուժերն են: Մեր օրերում բոլորն ուզում են իրենց մեծ քաք ցույց տալ անկախ նրանից, հանդիսանում են այդպիսիք, թե ոչ:
Սոլիպսիզմ: Կարող է շատ վտանգավոր լինել Սատանիստի համար: Սեփական ռեակցիաների, էմոցիաների ու զգացողությունների փոխադրումը նրանց վրա, ում զարգացման աստիճանը չի համապատասխանում ձերին: Սխալ է մարդկանցից նույնպիսի ուշադրություն, քաղաքավարություն ու հարգանք սպասել, ինչպիսին դուք եք արտահայտում նրանց նկատմամբ: Անիմաստ է: Դրա փոխարեն Սատանիստը պետք է գործնականում կիրառի «հատուցիր նրանով, ինչ ստացել ես» սկզբունքը: Դա ջանքեր ու մշտական զգոնություն է պահանջում, հակառակ դեպքում հեշտ է տրվել իլյուզիաների, թե բոլորը ձեզ նման են: Ինչպես ասվում է, որոշ ուտոպիաներ կատարյալ կլինեին փիլիսոփաների երկրում, բայց, դժբախտաբար (կամ, մաքիավելիական տեսանկյունից, բարեբախտաբար) մենք դրանից հեռու ենք:
Ինքնախաբեություն: Այս մեղքը դիտարկվում է Սատանայական պատվիրաններում, բայց արժանի է, որ կրկնվի այստեղ, քանի որ նույնպես հանդիսանում է սկզբունքային մեղք: Մենք չպետք է տուրք տանք մեզ փաթաթած սրբազան կովերին, մտնելով դերերի մեջ, որոնք, սպասվում է, պետք է խաղանք: Միակ թույլատրելի ինքնախաբեությունը հանուն զվարճանքի գիտակցված ինքնախաբեությունն է: Ինչևէ, դա արդեն ինքնախաբեություն չի:
Հոտային համաձայնվողականություն: Սատանայական տեսանկյունից ակնհայտ է, որ ոչ մի վատ բան չկա մեկ այլ մարդու ցանկությունների հետ համաձայնելու մեջ, եթե արդյունքում դուք դրանից շահում եք: Բայց միայն ապուշներն են հետևում հոտին, թույլ տալով դիմազուրկ արարածին հարկադրել իրենց իր կամքը: Ավելի լավ է գիտակցաբար ինքդ քեզ տեր ընտրես, քան դառնաս ամբոխի քմահաճության ստրուկը:
Լայնախոհության բացակայություն: Սատանիստի համար սա կարող է բավականին հիվանդագին հետևանքների: Երբեք չի կարելի հաշվի չառնել, թե ով կամ ինչ եք դուք հանդիսանում ու ինչպիսի վտանգ կարող եք ներկայացնել ձեր գոյությամբ: Մենք արարում ենք պատմությունն այսօր ու հիմ: Միշտ մտքում պահեք ավելի լայն պատմական ու հասարակական պատկեր: Դա շատ կարևոր է թե՛ Մեծ, թե՛ Փոքր մոգության համար: Գիտակցեք, որ դուք մնացած աշխարհից տարբեր մակարդակի վրա եք գործում:
Մոռացկոտություն անցյալի օրթոդոքսիաների նկատմամբ: Գիտակցեք, որ դա մարդկանց ուղեղը լվանալու ամենահաջող ձևերից մեկն է, որոնք որպես «նոր» ու «յուրահատուկ» ընդունում են այն, ինչը վաղուց հայտնի էր ու պարզապես վաճառվում է նոր փաթեթավորմամբ: Մեզանից սպասում են հիացմունք «արարչի» հանճարով ու մոռացկոտություն օրիգինալի նկատմամբ: Դա է, որ մեզ վերածում է թափոնների վերամշակման հասարակության:
Հպարտություն, որը խանգարում է աշխատանքին: Հպարտությունն իր էությամբ վատ բան չի, բայց միայն եթե չի անցել այն սահմանները, երբ օճառաջրի հետ երեխային էլ են տաշտից թափում: Այս կապակցությամբ Սատանայական կանոնը հետևյալն է. եթե դա ծառայում է ձեզ, շատ լավ: Երբ այն դադարում է ծառայել, երբ ձեզ անկյուն են գցել ու իրավիճակից միակ ելքն ասելն է՝ «ցավում եմ, ես սխալվել եմ, ու ցանկանում եմ փոխզիջման գալ», հենց այդպես էլ պետք է վարվել:
Էսթետիկ նախասկզբի բացակայությունը: Հավասարակշռող գործոնի նյութական մարմնավորումը շատ կարևոր է Փոքր մոգության համար ու պետք է զարգացվի: Ակնհայտ է, որ դրա միջոցով դժվար է կայուն փող աշխատել, ինչի պատճառով էլ այդ հատկությունը չի խթանվում սպառողական հասարակության մեջ: Ինչևէ, այն կարևորագույն մոգական գործիք է ու պետք է կիրառվի մոգության էֆեկտիվության համար: Էսթետիկ նախասկիզբը շատ սուբյեկտիվ է և արտահայտում է մարդու էությունը, բայց կան ունիվերսալ դասակարգումներ, որոնք պետք չի ժխտել:
Սա ավելի քան տաս տարվա մեջ առաջին հռչակագիրն է ու հայտարարում է Սատանայական պրակտիկայի որոշ կարևոր կանոններ: Պետք է նշել, որ այս դոկտրինան որևէ կերպ չի փոխարինում Իննը Սատանայական Պատվիրանները կամ Տասնմեկ Սատանայական Կանոնները Երկրի Վրա, այլ նպատակ ունի շարունակել ու զարգացնել վերոհիշյալ սկզբունքները:
Անտոն Շանդոր ԼաՎեյ
XXII Аnnо Satanas (մ.թ. 1987)
No comments:
Post a Comment