Ես իրոք չեմ պատկերացնում, թե ինչպես է հայկական կինոինդուստրիան հաջողացնում իրար հետևից վիժել այսքան աղբ: Սերիալները եթե նույնիսկ բաց թողնենք: «Ցասում» այսպես կոչված սարսափ ֆիլմը, որի ընթացքում մոտ երեք րոպե նկարած են դերասանուհու քթանցքի միջի մազերը: Ու դա ֆիլմի պակաս տհաճ երեք րոպեներն են:
Ինչպես կարող եք տեսնել իմ տեղադրած կադրերից, «Ցասումը» խիստ հոռի ֆիլմ էր: Եթե ցանկանում եք համոզվել, վերջին անգամ այն հասանելի էր Youtube-ում:
Ինչ-որ մեկը, պրոֆիլի նկարին ֆիլմի պլակատը, անամոթություն ունեցավ մտնել իմ բլոգի համապատասխան հոդվածն ու այսպիսի մեկնաբանություն թողնել.
ES TESELEM.. LAVEL FILMER
U SAXIT XORHURD KTAM GNAL NAYEL
Բնականաբար՝ ֆիլմը հաջողության չհասավ նույնիսկ հոռի ֆիլմերի սիրահարների շրջանում: Մեկը կասի՝ դե, անկախ ֆիլմերն այնպիսի ոլորտ են, որ ցանկացած մակարդակի հոռի ֆիլմ կարող է նկարվել: Սա Հ1-ի պրոդուկցիան է ու պակաս հոռի չի.
Հետո հայտնվում է Հենրի Քոչարյանն իր «Փոքրիկ զորավարով»: Հոռին չափազանց փափուկ խոսք է այդ ֆիլմը նկարագրելու համար: Ու թվում է՝ նման բան նկարահանելուց հետո Հենրի Քոչարյանի ռեժիսորական կարիերան կարելի էր բարեհաջող ավարտված համարել: Բայց չէ, դիմավորեք: «ZGUSHACEQ KANAYQ EN», Հենրի Քոչարյանի նոր ֆիլմը, որը հոռիության նոր բարձունքներ է նվաճում.
Ես չեմ պատկերացնում այն մարդուն, ով ֆինանսական միջոցներ է հատկացնում նման բանի նկարահանմանը: Ես չեմ պատկերացնում կինեմատոգրաֆ, որը հայկականից վատն է: Համենայն դեպս, ես տեղյակ չեմ: Նույնիսկ Սարիկ Անդրիասյանը, որը հոռի կինեմատոգրաֆի հայրերից է, համեմատելի չի սրա հետ:
Ու ես վախենում եմ պատկերացնել այս հոռի կինեմատոգրաֆի հանդիսատեսին, ու չեմ կարող հավատալ, որ այն ինձ հետ էվոլյուցիոն զարգացման նույն աստիճանի վրա է գտնվում:
No comments:
Post a Comment