Ընդհանրապես, երբ կյանքիդ մի հատված փորձում ես ետ մղել, ճնշել, որպես լծակի հավասարակշռության կետ՝ ամենաշատ ճնշումն ընկնում է միջանկյալ հատվածի վրա, որն ավելի հաշտ է դրա հետ: Մարդկանց հետ էլ է այդպես:
Ես չեմ հիշում իմ կյանքը 2006-2008 թվերին:
Այսօր հաշվեցի՝ պարզվեց, որ քսանհինգ տարեկան եմ: Կյանքիս կեսն արդեն ապրել եմ ու, գրողը տանի, այն ինձ դուր չի եկել:
Ի՞նչ երաշխիքներ կան, որ մնացածը դուրս կգա:
Լա՞վ ես:
No comments:
Post a Comment