Առանց տրիպոդի մակրո էի անում, ձեռքերս էլ, երևի գիտեք, դողում են: Արդյունքում պարզեցի, որ մի կողմից երկու գիրք տեղադրելն ու տեսախցիկը դրանց վրա սեղմելը շատ լավ միտք է: Արդյունքը՝ ստորև:
Ազատ ձեռքով.
Գրքով ֆիքսած.
Հուսով եմ՝ տարբերությունն ակնհայտ է:) Կեցցե՛ն գրքերը:
Ահա և «ֆրանկենշտեյնի հրեշը», որով ֆիքսում եմ տեսախցիկը.
Հուսով եմ՝ տարբերությունն ակնհայտ է:) Կեցցե՛ն գրքերը:
Ահա և «ֆրանկենշտեյնի հրեշը», որով ֆիքսում եմ տեսախցիկը.
Երկրորդ անգամ կարդալուց հետո գրածս ինձ «вот небо!» կարգի բանաստեղծություն հիշեցրեց, բայց ոչինչ, համ էլ՝ պատկերված մետաղադրամը, եթե նկատեցիք, երկու տարուց հարյուր տարեկան է դառնում:)))
No comments:
Post a Comment