Պատկերացրեք իրավիճակ՝ 2012 թվական: Nutella ապրանքանիշն արտադրող Ferrero ընկերությունը պարտվում է դատական գործը, որը ֆիքսում է, որ ընկերությունն իր գովազդներում գնորդներին խաբել է, երբ ասել է, որ Nutella-ն սննդարան և օգտակար է: Կարելի էր կանխատեսել վաճառքների անկում սկանդալի կապակցությամբ:
А фиг вам, Nutella-ի վաճառքները բարձր են, ինչպես երբեք: Ինչպե՞ս: Nutella-ի մասին կատակներն ինտերնետում առկա էին դեռ 2008-ից: Բայց հենց 2012-ից հայտնվում են խիստ ծիծաղելի կատակներ Cracked, Memebase, Meme Center, FunnyJunk ու Reddit աղբյուրներում (բոլորն էլ հայտնի են նրանով, որ օգտագործողի անձն առանձնապես էական չի ու վերջինիս իրական անձ լինելը պարտադիր փաստ չի): Կատակները մոտավորապես նույն բնույթի են, ինչ Չակ Նորիսի մասինները՝ ներկայացնում են Nutella-ն որպես աշխարհի ամենահամեղ ուտելիքը: Միանգամից կատակները ստանում են բարձր ռեյտինգներ: Ծիծաղելի նկարներ տարածող ֆեյսբուքյան խոշոր էջերը, բնական է, սկսում են տարածել այդ կատակները:
Ու հանկարծ Nutella-ն սկսում է ասոցացվել... վերջերս մոդայիկ դարձած հիպստերների ենթամշակույթի հետ:
Ահա ինտերնետում Nutella-ի որոնման ակտիվության գրաֆիկը.
Իհարկե, դժվար է վստահ պնդել, թե սա կանխամտածված պիառ-ակցիա է, բայց եթե ինչ-որ մեկը կարծում է, որ Ferrero-ի պիառ տեխնոլոգիաների բաժնում հիմար մարդիկ են նստած, ապա սխալվում եք: Նման ընկերությունների պիառ-մասնագետները տարիներով ուսումնասիրում են գնորդի հոգեբանությունը: Այս հարցում ես պատահականությունների չեմ հավատում՝ եկեք հիշենք, թե ինչպես են որոշ կորպորացիաներ հեղինակազրկել և ավիրել Kazaa p2p ցանցն այնտեղ վնասված, վիրուսոտ, սխալ դաունլոուդներ տեղադրելով, ինչպես են վճարել երրորդ ընկերությունների, որպեսզի ddos հարձակումների ենթարկեն Demonoid, Rutracker ու ThePirateBay տորրենտային կայքերը:
Այլ կերպ ասած. եթե ճիշտ ժամանակին գործել է ինտերնետային հանրության հոգեբանության կոնկրետ առանձնահատկությունն՝ ի օգուտ կոնկրետ բրենդի, երբ վերջինս խոցելի էր, պատահականության հավանականությունը նվազագույն է:
Իսկ հիմա մտածեք. ինտերնետով ձեր տեսած նյութերի քանի՞ տոկոսն է, որ դուք տեսնում եք, քանի որ ինչ-որ մարդիկ ցանկանում են, որ դուք դա տեսնեք:
Այլ կերպ ասած. եթե ճիշտ ժամանակին գործել է ինտերնետային հանրության հոգեբանության կոնկրետ առանձնահատկությունն՝ ի օգուտ կոնկրետ բրենդի, երբ վերջինս խոցելի էր, պատահականության հավանականությունը նվազագույն է:
Իսկ հիմա մտածեք. ինտերնետով ձեր տեսած նյութերի քանի՞ տոկոսն է, որ դուք տեսնում եք, քանի որ ինչ-որ մարդիկ ցանկանում են, որ դուք դա տեսնեք:
No comments:
Post a Comment