Իմ ուրվականներն իմ ճանաչած բոլոր մարդկանց անդրադարձումներն են իմ մեջ: Միշտ կանգնած մեջքիս հետևում, մինչև հետ չնայեմ. հենց նայում եմ, կորում են: Մի մասն այնքան աննշան են, որ երևի միայն երազում զգամ իրենց մոտիկությունը:
Կան այնպիսիք, որ պակաս իրական չեն, քան ձեր իրականությունը: Կարևոր մարդիկ, ովքեր կամ հասցրել են մահանալ, կամ դեռ չեն հիասթափեցրել:
Ամեն ուրվական իրականում դուռ է դեպի իմ կյանքի մի հատված, որ ինձ թանկ էր: Բռնում եմ ձեռքն ու վերապրում ամեն ինչ:
Ես այլևս ոչ մի բանի մասին չեմ երազում: Ավելի լավ է նայել հետ, տեսնել այն, ինչ արդեն եղել է, ու դրանով արդեն անբաժանելի է: Ոչ ոք չի կարող ինձնից խլել այդ ամենը: Իսկ եթե խլի հիշողություններս, ինձ համար արդեն մեկ կլինի:
Ու ես երբեք մենակ չեմ:
Կան այնպիսիք, որ պակաս իրական չեն, քան ձեր իրականությունը: Կարևոր մարդիկ, ովքեր կամ հասցրել են մահանալ, կամ դեռ չեն հիասթափեցրել:
Ամեն ուրվական իրականում դուռ է դեպի իմ կյանքի մի հատված, որ ինձ թանկ էր: Բռնում եմ ձեռքն ու վերապրում ամեն ինչ:
Ես այլևս ոչ մի բանի մասին չեմ երազում: Ավելի լավ է նայել հետ, տեսնել այն, ինչ արդեն եղել է, ու դրանով արդեն անբաժանելի է: Ոչ ոք չի կարող ինձնից խլել այդ ամենը: Իսկ եթե խլի հիշողություններս, ինձ համար արդեն մեկ կլինի:
Ու ես երբեք մենակ չեմ:
No comments:
Post a Comment