Nihil novi sub sole, ու մեր նացիոնանիստներն էլ այդ հարցում բացառություն չեն:
Որպես ուսումնասիրության նյութ ներկայացնում եմ Դևիդ Լլևելին Գրիֆֆիթի «Ազգի Ծնունդը» ֆիլմը: Այո, այն ռասիստական է, հերոսական տոներով է ներկայցնում Կու Կլուքս Կլան կազմակերպությունը, սևամորթներն այս ֆիլմում «երկիրը քանդող, ազգը պղծող» տականքներ են: Գրեթե հարյուր տարի անց ֆիլմի պնդումները ծիծաղելի են թվում: Իսկ ժամանակին այս տեսանկյունին հակված մարդիկ մեծամասնություն էին կազմում: Առնվազն մինչև 60-ականները ռասիստ լինելը նորմալ էր ԱՄՆ-ում:
Մեր հոմոֆոբ-ռասիստ-նեոնացիստ մասսան իրականում գրեթե նույնությամբ կրկնում է ամերիկյան ռասիստների ուղին, իր բռի պրիմիտիվիզմով, դավադրությունների տեսություններով, փաստերի ու պատմության նկատմամբ կամայական ու անգրագետ վերաբերմունքով ու մարդկանցով, ովքեր իրենց ակտիվորեն կօգտագործեն սեփական շահերի համար:
Թիրախները փոխվում են, հիմարները մնում են նույնը: Մեզ մնում է միայն նվազեցնել նրանց հասցրած վնասը:
No comments:
Post a Comment